“Niet alles tegelijk willen doen”

Hemeltjelief! Wat een gebouw. Wiltec staat er groot op de gevel. Met 270 medewerkers, 12.000 klanten en 40.000 artikelen op voorraad – dat verklaart een boel – faciliteert zij klanten in hun streven naar beter. De ene keer met beroepskleding, dan met bijvoorbeeld kantoorartikelen. Ik heb een afspraak met Bart Zegers, een van de twee directeuren bij Wiltec en overtuigd van duurzaam ondernemen.

“Werkgevers die een gezond bedrijf hebben, moeten hun maatschappelijke steentje bijdragen.” Bart Zegers snapt dat sommigen het wel wíllen, maar zich afvragen hoe. Of hun bedenkingen hebben bij het werken met mensen die een afstand tot de arbeidsmarkt hebben. “Niet erg. En eerlijk is eerlijk, dat had ik zelf ook. Maar tijden zijn veranderd. Het is bewezen dat het werkt. Kijk naar bedrijven als IBN en depostBode. Die doen het wat dat betreft gewoon ontzettend goed. Mijn advies: kijk naar de mogelijkheden en pak het serieus aan.”

Geloof erin

Natuurlijk gaan organisaties daar serieus mee om, toch? Maar niets blijkt minder waar. Door de populariteit van begrippen als mvo, maatschappelijke betrokkenheid, social return en sociaal ondernemen zien we regelmatig dat ondernemers maar wat doen. Vaak voor het oog. Niet erg, maar bij werkgevers die sociaal ondernemen opnemen in hun strategisch beleid ligt dat net even anders. Wiltec wil écht van betekenis zijn. Volgens Zegers kan dat alleen als je erin gelooft. “Mijn toekomstbeeld is dat er over – pak ‘m beet – 20 of 30 jaar helemaal geen sociale werkbedrijven meer zijn. Ze doen hartstikke goed werk hoor, maar het zou betekenen dat we in staat zijn om met elkaar deze maatschappelijke uitdaging echt duurzaam op te lossen. Dan ben je pas echt waardevol.”

“Mijn toekomstbeeld is dat er over – pak ‘m beet – 20 of 30 jaar helemaal geen sociale werkbedrijven meer zijn"

Detacheren is ultiem

Ondertussen ben ik behoorlijk nieuwsgierig geworden naar hoe ze het bij WIltec precies doen, dat sociaal ondernemen. Bart Zegers onderscheidt daarin drie niveaus. “Het eerste is vrij laagdrempelig door producten af te nemen die door mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt zijn gemaakt. Bijvoorbeeld broodjes van IBN Lunchkoerier. Ga je een stap verder, dan vogel je uit welke processen je uit handen kunt geven. Schoonmaak, groenvoorziening. Ultiem voor mij zijn mensen uit de doelgroep betrekken in je eigen proces: het detacheren. Dat is spannend. Op dat niveau zitten wij nu. Althans, in de pilotfase. Daarin delen we het werk in stukken – jobcarving - en kijken we wat goed en minder goed gaat. Een helpende hand in het kledingatelier, een assistent bij het drukwerk en hulp in de logistiek. Daarbij hebben we van te voren draagvlak gecreëerd. Juist om onbedoelde effecten weg te nemen. Je wilt natuurlijk voorkomen dat medewerkers de komst van IBN’ers als een bedreiging zien. Het is zoeken naar die balans en niet alles tegelijk willen doen. Maar ook duidelijkheid creëren. Het doel is niet om bestaande functies te laten vervallen, maar juist door samenwerking het werk te vereenvoudigen en zo de groei van het bedrijf beter te faciliteren: samen groeien.”

Verantwoordelijk voelen

In alle opzichten is Wiltec een bedrijf dat enthousiast maar doordacht te werk gaat. Met het founderschap van AANtWERK wil zij als grote werkgever laten zien hoe waardevol het is dat mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt werk hebben dat bij ze past. “Wij voelen ons daar als werkgever verantwoordelijk voor in onze regio en willen zelfs voorop lopen in manieren om dat te realiseren”, sluit Bart Zegers af. Wat een verhaal. Eén waar mijn maatschappelijke hart een tikje sneller van gaat kloppen. Fantastisch dat maatschappelijk verantwoord ondernemen als een rode draad door alle activiteiten van de organisatie loopt.

Wiltec besteedt op haar website ook aandacht aan duurzaam ondernemen. Neem hier een kijkje hoe zij dat doet.